هفدهمین مصاف مس و سپاهان بعد از 5 سال باید به میزبانی مس انجام می‌شد. روزی که ورزشگاه باهنر بی تاب خاطرات گذشته نشان داد و سکوهای این ورزشگاه حتی از 15 هزار نفر هم تجاوز کرد تا همه چیز برای نمایش حساس تیم دستنشان و قلعه نویی آماده باشد.

نمایش برتر تیم مس در دقایق ابتدایی هیچ نشانی از حضور این تیم در لیگ یک نداشت و بازیکنان مس جسورانه در زمین سپاهان خودنمایی می‌کردند تا قلعه نویی را در انتظار یک روز سخت در کرمان قرار دهند. شوت زلیکانی در دقیقه 15 با حرکت و پاس تیکدری اولین خطر جدی روی دروازه سپاهان بود.

اما سپاهان با دوجین ستاره همانطور که پیش بینی می‌شد، ارسال توپ‌های بلند به خصوص از جناحین و استفاده از قدرت سرزنی استنلی را در دستور کار قرار داده بود و تمام تلاش مدافعان مس برای مهار این حربه سپاهان بود. اتفاقا روی ارسال کرنر کومان بود که سپاهان تا آستانه باز کردن دروازه هم پیش رفت اما توپ با عبور از مقابل دروازه راهی به درون آن پیدا نکرد.

در حالی که نیمه اول بازی سرعت قابل توجهی داشت، اما تلاش دو تیم به گلزنی ختم نشد.

با شروع نیمه دوم به نظر می رسید قدرت بازیخوانی قلعه نویی به کمک سپاهان آمده و شاهد نمایش برتر و حضور پررنگ زردهای اصفهانی در زمین مس بودیم. سپاهان بارها روی دروازه مس خطرساز شد و حتی تیرک دروازه مس هم مورد هدف قرار گرفت. هرچند که مس هم روی استفاده از ضد حملات نقشه کشیده بود اما مصدومیت سجاد حیدری تفکرات دستنشان را هدف گرفت. سپاهان در نیمه دوم تلاش زیادی برای کشیده نشدن بازی به اوقات تلف شده انجام داد اما موفق نبود تا 30 دقیقه به وقت این بازی جذاب اضافه شود.

در وقت های اضافی ساق های بازیکنان خسته بود و التهاب بازی فروکش کرده بود. بازیکنان رمقی برای دویدن نداشتند و دو تیم به صورت جسته گریخته به دنبال استفاده از اتفاقات بودند اما تلاش 120 دقیقه‌ای پایان یافت و ضربات پنالتی تیم صعود کننده را مشخص می کرد. جالب اینکه دستنشان در دقیقه 119 تصمیم به تعویض دروازه بان‌هایش گرفت.

ماراتن پنالتی‌ها تا ضربه نهم نقصی نداشت و تمام ضربات بازیکنان تبدیل به گل شد اما این تعویض لحظه آخری دستنشان بود که پنالتی خود را از دست داد و سپاهان موفق به کسب جواز حضور در نیمه نهایی جام حذفی شد.