شهرداری بم در هفته هفدهم لیگ برتر فوتبال زنان در تهران ۱۱ بر یک برابر آذرخش تهران پیروز شد. به ثمر رساندن ۱۱ گل در یک بازی گرچه نمایانگر ضعف های آذرخش است اما نگاهی به نتایج پیشین شهرداری بم موید این مطلب است که آنها توانایی آوردن بلایی مشابه بر سر سایر تیم ها را هم دارند.

آنچه هر هفته از شهرداری بم می شنوید خبری از یک پیروزی پرگل است. آنها در ۱۷ بازی این فصل خود فقط در یک بازی مساوی کرده اند و همه ۱۶ بازی دیگر را برده اند. با آمار ۹۳ گل زده، شهرداری بم در هر بازی به طور متوسط ۵.۵ گل می زند و هر ۳ بازی یک بار، یک گل می خورد!

گرچه شهرداری سیرجان امسال تلاش کرد موی دماغ شهرداری بم شود اما در نهایت باز هم این ماموریت شکست خورد. زور سپاهان و ذوب آهن و راه یاب ملل و ملوان هم به شهرداری بم نمی رسید و لیگ تک قطبی همچنان ادامه دارد. عالیجناب در صدر می تازد و بقیه، با حسرت برای دومی می جنگد.

اقتدار بایرن مونیخ وار شهرداری بم اما این سوال را ایجاد می کند که آیا شهرداری بم توازن قوا در لیگ فوتبال زنان را بر هم زده است؟ لیگ فوتبال زنان تا کجا قهرمانی تکراری بم را به نظاره می نشیند و چرا سایر تیم ها که شاید از نظر مالی هم وضعیت بهتری نسبت به بم داشته باشند نمی توانند برابر شهرداری بم بایستند؟

این یک بررسی فنی است. در زمین، بازیکنان تیم را پیش می برند و روی نیمکت، یک ذهن زیبا، زیبایی می آفریند. موفقیت های شهرداری بم نمی تواند اتفاقی باشد. در حقیقت آنها هر آنچه خوبان دارند، یکجا دارند. در بم همه از آنها حمایت می کنند و شهرداری بم یک باشگاه خوش حساب است بنا بر این بازیکنان مطرح ترجیح می دهند در تیمی حضور داشته باشند که دستمزد خوب و به موقعی دریافت کنند.

مورد دیگر مرضیه جعفری است. شهرداری بم هر اندازه تیم پرستاره ای باشد برای موفقیت به هارمونی نیاز دارد و هارمونی از روی نیمکت می آید. تیم بزرگ با مربی کوچک عاقبتی ندارد و مرضیه جعفری این هنر را دارد که تیمش را به پرافتخار ترین تیم ایران تبدیل کند. تصور کنید این تیم فاقد چند ستاره فعلی اش باشد. ساده لوحانه است که تصور کنیم شهرداری بم بی ستاره به تیمی درجه ۳ تبدیل شود.

اما در زمین مسابقه، اوضاع شهرداری بم روبراه است. مدل شهرداری بم، مدلی است که برانکو در پرسپولیس پیاده کرد و ۳ قهرمانی پی در پی آورد: حفظ شاکله تیم. ترکیب شهرداری بم در سال های اخیر به طور اندک و نامحسوس دستخوش تغییر شده است. خانه تکانی بزرگی در کار نبوده و آنها مزد تیم بودن خود را گرفته اند. بم بازیکنانش را حفظ می کند و جام می آورد. تغییرات در آینده، البته اجتناب ناپذیر است و قهرمان باید وارد دوران جدیدی شود اما این به توان مرضیه جعفری بستگی دارد که تغییر نسل در آینده شهرداری بم را از چه مسیری پیش ببرد.

قهرمانی های شهرداری بم خسته کننده شده است؟ شاید. هواداران فوتبال دوست دارند هر سال نام های جدید بشنوند و جنگ بزرگ تری بر سر جام ببینند. ممکن است نسل جدید بازیکنان جوان، رقم زننده تفاوت ها در آینده باشند. تمامی امپراطوری ها محکوم به افول هستند اما کسی در مورد عمر آنها چیزی نمی داند.

حامد اسماعیلی